Living the dream!

Living my dream, every day!

Ik zag dat ik mijn laatste verhaal op 20 maart op internet gezet had, dus dat is alweer een poos geleden, maar dat maakt dit verhaal misschien nog wel leuker voor iedereen.

Na Mildura waar ik mijn 2e jaarsvisum dagen voltooid had, ben ik met Tegan en Richard naar Sydney vertrokken. Tegan en ik hebben hier gewoond bij Marion, we kwamen via Rozemarijn in contact met haar en hebben een leuke tijd bij haar in huis gehad. In Sydney hebben we 5 weken gewerkt. Ik heb hier als dakdekker, tentenbouwer en grondwerker gewerkt.

Ik zag op facebook een advertentie van iemand die voor 2 jongens zocht om hem te helpen met FENCING, ik belde hem op en we konden direct volgende week al beginnen. Fencing is het hekwerk maken rondom cattle stations, 4 keer prikkeldraad onder elkaar.

We werkten op station Derwent wat aan de Tanami Road ligt. De station was voor 6 jaar door niemand gerund, dus het was een groot zooitje wanneer wij hier aan kwamen. De buurman van deze station heeft het over gekocht en is het nu allemaal aan het opknappen. In 4 weken tijd hebben wij 60 km fencing gedaan en 140 km gerepareerd. Het is een saai beroep, maar voor mij was het al genoeg dat ik op een station aan het werk was. We werkten van 7 uur in ochtend tot 6 uur in de avond. De gemiddelde temperatuur waar in we werkten was tussen 25 en 35 graden, dus dat viel nog wel mee.

Na 14 dagen achter elkaar gewerkt te hebben kregen we een weekend vrij om naar een RODEO te gaan. We zijn naar Hart Ranch Rodeo geweest. Wat een ervaring om hier bij te zijn, geweldige sport, fantastische mensen en er wordt genoeg gedronken, CHEERS MATE is wat je elke 5 seconden wel hoort. Na de rodeo moesten we natuurlijk gewoon weer aan het werk, back to normal life. Omdat Daniel (onze baas) had gehoord dat het materiaal wat we nodig waren voor fencing niet op tijd zo komen zijn we naar Carrieton (zijn woonplaats) gegaan om daar te werken. Daniel had voor Tegan en mij geen werk meer dus had hij zijn neef Matt gebeld of wij daar niet op de station konden helpen. Ze gezegd, zo gedaan. Terry de vader van Daniel bracht ons naar William Creek, hier verbleven we 2 dagen op de BRONCO BRANDING. Het is een soort van rodeo, maar dan anders zeg maar.

Nilpinna Station
Matt nam ons van de bronco branding mee naar zijn station en hier hebben wij 6 weken gewerkt. We hebber hier geholpen met mustering. Mustering is de koeien vangen/verzamelen en daarna sorteer je ze in een YARD welke op de vrachtauto gaan, welke blijven en de kalfjes worden gebrand met een brander, OX5 is het brandmerk van Nilpinna station. Ik heb deze weken zo veel geleerd, van vrachtauto rijden tot een kalf castreren en van motorbike rijden tot slager. Slager? Ja we schoten onze koeien zelf dood en sneden het ter plekke open en het vlees ging direct de koelcel in.

Voordat ik naar Australie ging wist ik gewoon dat ik dit werk heel graag wilde doen. Ik heb echt veel rond gezocht en gebeld voor een baan als deze. Het is gewoon erg moeilijk om zonder contacten hier te komen. Ik heb de afgelopen weken zoveel geleerd en zoveel mensen leren kennen, echt geweldig. Het leven in de outback is het echte leven. Geen gezeur om kleine dingen en iedereen is even.
I say thanks to everybody that helped me with this great opportunity. The ringerslife is best!

Op dit moment ben ik weer terug in Sydney en ik vlieg volgende week maandag naar Nieuw Zeeland. Daar zie ik Tegan weer en gaan we reizen op het zuider eiland. Ik heb er onwijs veel zin in en ik zal proberen om jullie wat meer op de hoogte te houden de komende weken.

Cheers mate,
Cowboy Jeroen Dunnink